Στην ουσία ο Λουναριανισμός είναι ένα φιλοσοφικό, ιδεολογικό κίνημα που σκοπεύει να φέρει τα μέλη του κοντά στην φύση, το θέμα είναι το πως. Όσοι ζούνε σε μοναστική ζωή τους έχω σε κάποια χ παραπάνω εκτίμηση από τους μικροαστούς των πόλεων γιατί φυσικά πήγαν ένα βήμα παραπάνω στην θεωρία που πιστεύουν, δηλαδή από την θεωρία στην πράξη, το θέμα όμως είναι άλλο εδώ. Εαν γίνουμε ερημίτες, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει και να καλοπερνάμε, η ζωή είναι γλυκιά, ο καπιταλισμός είναι πικρός και ας το έχουν αυτό στο μυαλό οι υποστηριχτές του. Ο Λουναριανισμός, προωθεί τον ερμητισμό αλλά και την ηδονή φυσικά. Οι αρχαίοι Έλληνες μας λέγανε στους Δελφούς «Γνώθι σ'αυτόν, μηδέν άγαν». Που σημαίνει «μάθε τον εαυτό σου και μην υπερβάλεις». Πρέπει να κουραστούμε, να εργαστούμε συλλογικά, αλλά και να φάμε, να πιούμε, να γαμήσουμε, να απολαύσουμε, να διασκεδάσουμε αλλά και να οργιάσουμε με αδερφέ! Πολλά χρειάζονται στο βαθμό του μέτρου. Ο άνθρωπος είναι καθολικό δημιούργημα και χρειάζεται να απολαμβάνει σε ένα βαθμό που όμως δεν θα βλάψει και την υγεία του φυσικά. Οι Αβραμαϊκές θρησκείες βέβαια «Χριστιανισμός, Ισλάμ, Εβραϊσμός» δεν έχουν τίποτα άλλο να προσφέρουν εκτός από εγκράτεια. Μια εγκράτεια που οδηγεί στην τελική σε νευρώσεις γιατί καλό είναι να έχεις εγκράτεια αλλά κάποια πράγματα στην ζωή χρειάζονται όπως η απόλαυση της σάρκας, και όχι τα ναρκωτικά για παράδειγμα που θα συμφωνήσω σε αυτό, αλλά όλα αν έχουν μέτρο μπορούν να μην καταστούν βλαβερά στην τελική. Ο άνθρωπος ήρθε να εργαστεί αλλά και να απολαύσει.
Με εκτίμηση Διόνυσος Σεληνιακός
Με εκτίμηση Διόνυσος Σεληνιακός
